En als ik nu eens een chiplezer koop om overhoop gereden katjes uit te kunnen lezen op chip zo rap mogelijk opdat de eigenaars nog afscheid kunnen nemen van hunne grote vriend.
Ik ben geïrriteerd ttz. het raakt mij tegenwoordig ongelooflijk hoe katjes aan de kant worden gelegd...aangereden. Kijk, we leggen ze aan de kant, voilà mijn plicht gedaan.
En nu? wachten op goddot? Iemand anders doet daar wel iets mee zeker? En we hollen verder in ons hamsterrad.
Staat er daar dan niemand bij stil dat er ergens een man, vrouw, kind, gezin op zijn van verdriet, nachten en dagen lopen zoeken achter hun vriendje die niet meer thuiskomt. Misschien hun enige vriend op de wereld die hen begrijpt.
Meneer, ze ligt daar ergens aan de kant.
Als wij sterven, leggen ze ons dan ook aan de kant? Nee in een bakske, we worden geschminkt en er wordt afscheid genomen. Er wordt zelfs nog koffie op gedronken, als ge genoeg geld hebt voor een koffietafel.
Waarom rijd ik hier nu met 'n dode stinkende kat in mijn auto vroeg ik me 2 weken geleden af. De stank is nog niet helemaal weg. (natriumbicarbonaat en lavendel doen de rest).
Waarom? Omdat ik wil dat er afscheid kan genomen worden, zei ik tegen ik.
Niemand mag alleen sterven zonder afscheid, zei ik vervolgens. Niet zoals vader, alleen gestorven in huis, zonder afscheid.
Mensen mogen niet alleen sterven. Gelukkig had vader een chip. Terwijl hijzelf afscheid nam van zichzelf, ging ik op zoek naar zijn chip. En terwijl ik het huis doorkruiste en hem moest passeren, levenloos op toilet, heb ik gevloekt.
Waar hebde gij begot uwe paspoort gestoken? Zegt dan 'ns iets. Maar hij was druk bezig afscheid te nemen.
Het blijft bij mij. Ik was er niet toen hij me nodig had. Ik was te moe, had het te druk.
Geen schuldgevoelens! vergeef jezelf!
Iedereen weet wellicht weer precies perfect nu wat ik nodig heb. En niemand begrijpt het.
Mensen geven nu eenmaal graag raad precies op het moment dat je dat niet nodig hebt.
Gelukkig zijn wij mensen allemaal gechipt. Hoewel dit niet voor iedereen zo is. Hoevelen hebben geen papieren, geen paspoort. Ik wens dat ze niet aan de kant worden gelegd. Dat ze ook een bakske krijgen, dat er ook koffie wordt op gedronken, dat ze in herinnering ook voortleven.
Lang leve de chip!
En lang leve de chiplezers en zoekers!
ps. misschien neem ik foto's van de ongechiptelingen, ga die foto's afgeven aan de gemeente waar ik ze vond en kunnen ze ook ergens uitgehangen worden...zodat mensen af en toe kunnen kijken of hun kat erbij staat. Net zoals de rouwbrieven aan het funerarium of gemeentehuis.