22 maart 2024
Er is een spreuk die zegt dat een mens op een jaar minimum 1 onbekende plek moet bezocht hebben. Ergens naartoe gaan waar je nooit eerder was dus.
Zo stond ik op de 2de lentedag in de Kerkdreef in Vichte in het kapelleke van de heilige Sint-Jozef. Een kapelleke omringd door groen, knotwilgen, velden.... Het ademde rust uit, zoals alle kapellekes doen. De tegeltjes vanbinnen waren mooi.
Ik dacht een kaarsje te branden voor iemand die hulp kan gebruiken, maar ik had mijn portemonnee niet mee.
Ik vroeg even kort innig voor deze persoon. Is dat dan niet het belangrijkst, het vragen vanuit ons hart ipv. alle uiterlijke vertoon. Maar kaarsjes hebben natuurlijk wel iets, licht, verstilling, troost, warmte....
Wat wil Jozef zeggen?
De heilige Jozef is de patroonheilige van de timmerlieden en arbeiders in het algemeen. Hij wordt vereerd voor: families, tegen twijfel, zij die een huis zoeken, voor arbeiders, voor snoepfabrikanten (aha, Jozef bitte voor snoepversjes), tegen aarzeling, voor vaders, pioniers, tegen sociale onrechtvaardigheid....
Ik hou van kapellekes in het groen. Ze zijn als lampadeirekes: rustbrengers, lichtbrengers. Ze hebben zoiets magisch.